Axır ki, qışın son qarı Şuşanın dağlarını, çəmənlərini, yollarını, cığırlarını tərk edib getdi. Bəlkə o bir az da ləngiyərdi. Ancaq ilıq nəfəsli bahar – “bəsdir, yetər, artıq mənim dövranımdır”, – dedi. Göyün üzü açıldı, Günəş şəfəqlərini hər yana yaydı. Qarın soyuğundan üşümüş çiçəklər sevinclə Günəşə doğru boylandılar. Artıq canlanmış qocaman şəhər də, əsrarəngiz təbiət də baharın xoş duyğularına daldı. Bu yerdə aşağıdakı misralar yada düşür:
Şuşamızın baharından danışım,
Sanmayın ki, gördüklərim yuxudur.
Səhər şehi parladı işım-işım,
Çiçəkləri min bir ətir qoxudu.
AZƏRTAC Şuşada çəkilən görüntüləri təqdim edir.
www.102info.az
